اخرین بروزرسانی در شهریور 22, 1404 توسط پیام ابراهیمی
ارزیابی لحظهای کیفیت هوا
شرکت کنترل کیفیت هوای تهران گزارش داد که در لحظه انتشار این خبر، شاخص کیفیت هوا (AQI) بر روی عدد ۹۶ ایستاده و در دامنه «زرد» یا قابل قبول قرار دارد. این وضعیت نشان میدهد که برای عموم شهروندان نگرانی چندانی وجود ندارد، اما گروههای حساس—بیماران تنفسی، سالمندان و کودکان—لازم است هوشیار باشند.
روند ۲۴ ساعته
میانگین شاخص آلودگی طی ۲۴ ساعت گذشته عدد ۹۹ بوده که همچنان در محدوده زرد باقی میماند. پایداری این وضعیت معمولاً ناشی از ترکیب عواملی مانند شرایط جوی نسبتاً آرام، انباشت موقتی آلایندهها در لایههای نزدیک زمین و ترافیک شهری است.
چرا وضعیت «زرد» هنوز چالشزا است؟
هوای زرد به معنی «قابل قبول اما نه ایدهآل» است. در این شرایط:
- غلظت ذرات معلق (PM2.5 و PM10) و آلایندههایی مانند ازن و منواکسید کربن بهمرز اخطار نزدیک میشود.
- کاهش جریان هوا در صبح و شبهنگام میتواند باعث تجمع بیشتر آلایندهها شود.

نکاتی برای کاهش خطر
هرچند وضعیت آلودگی در محدوده قابل قبول است، اما رعایت نکات زیر به محافظت از سلامت شما کمک میکند:
- ساعات اوج ترافیک را در سفرهای درونشهری به حداقل برسانید.
- در فصول گرم، از فعالیتهای سنگین خارج از منزل خودداری کنید.
- در محیط بسته از دستگاههای تصفیه هوا یا گیاهان آپارتمانی مناسب استفاده کنید.
- نگهداری مسیرهای سبز و همراهی با طرحهای مدیریت مصرف سوخت، تأثیر مستقیم روی کاهش آلودگی دارد.
راه پیشرو
مسئولان محیط زیست تهران با افزایش ایستگاههای پایش، تشویق به استفاده از حملونقل عمومی و پالایش خودروهای فرسوده در پی بهبود پایدار کیفیت هوا هستند. اجرای پروژههایی نظیر توسعه خطوط مترو، شبکه گسترده دوچرخهسواری و تقویت ناوگان اتوبوسرانی برقی میتواند تهران را به شهری با هوای پاکتر و زندگی سالمتر تبدیل کند.
پیام ابراهیمی
من فارغالتحصیل رشته ارتباطات هستم و از همان دوران دانشجویی به تاثیر رسانهها بر جامعه علاقهمند شدم. فعالیت حرفهای خودم را از سال ۱۳۹۵ با نوشتن گزارشهای فرهنگی برای یک نشریه کوچک آغاز کردم و پس از آن، به عنوان خبرنگار میدانی در حوزه هنر و فرهنگ با چندین رسانه همکاری کردم. در حال حاضر، به عنوان دبیر بخش فرهنگی و هنری در یک مجله خبری معتبر فعالیت میکنم و تلاش دارم با پوشش رویدادهای هنری و مصاحبه با هنرمندان، به رشد فرهنگی جامعه کمک کنم.


