اختلاف اخیر سرمربی تیم ملی فوتبال لهستان، میشال پروبیژ، با کاپیتان و ستاره تیمش، روبرت لواندوفسکی، به یکی از سوژه‌های داغ فوتبال اروپا تبدیل شده است. این درگیری که به سلب بازوبند کاپیتانی از لواندوفسکی و اعلام عدم حضور او در تیم ملی تا زمان حضور پروبیژ انجامید، واکنش‌های بسیاری را برانگیخته است. در همین راستا، رونالد کومان، سرمربی تیم ملی هلند، با اظهارنظری جالب، درس مهمی از سال‌ها تجربه خود در مربیگری را به اشتراک گذاشت.
ماجرا از این قرار بود که لواندوفسکی، مهاجم بارسلونا، پس از یک فصل پرفشار، تصمیم گرفت در دیدارهای دوستانه ماه ژوئن تیم ملی لهستان حضور نداشته باشد. او دلیل این غیبت را نیاز به استراحت و ریکاوری عنوان کرد. اما این تصمیم به مذاق پروبیژ خوش نیامد و او در اقدامی قاطعانه، بازوبند کاپیتانی را از لواندوفسکی گرفت و به پیوتر زیلینسکی سپرد. این حرکت سرمربی لهستان، خشم لواندوفسکی را برانگیخت و او نیز به تلافی، اعلام کرد تا زمانی که پروبیژ سکان هدایت تیم ملی را در دست دارد، برای لهستان به میدان نخواهد رفت. این اتفاق، فضای تیم ملی لهستان را به شدت متشنج کرده و نگرانی‌هایی را در مورد آینده این تیم، به ویژه با نزدیک شدن به تورنمنت‌های مهم، به وجود آورده است.
در واکنش به این بحران، از ویرژیل فن‌دایک، کاپیتان تیم ملی هلند، سوال شد که اگر بازوبند کاپیتانی از او گرفته شود، چه واکنشی خواهد داشت. فن‌دایک با هوشمندی، توپ را به زمین سرمربی تیمش انداخت و گفت: “این سوال را باید از کومان بپرسید.”
رونالد کومان، سرمربی باتجربه لاله های نارنجی، نیز در پاسخ به این سوال، دیدگاه عمیق خود را بیان کرد: “در طول سال‌های مربیگری‌ام، درس بزرگی آموخته‌ام و آن این است که یک مربی هرگز نباید با بهترین بازیکن تیمش درگیر شود. هیچ مربی‌ای با این روش نمی‌تواند به پیروزی برسد. این درسی است که من آن را فراگرفته‌ام.”
این جمله کومان، نه تنها واکنشی به اتفاقات لهستان بود، بلکه حاوی یک نکته کلیدی در مدیریت تیم‌های ورزشی است. ستاره‌ها، به دلیل توانایی‌های فردی و تاثیرگذاری بالایی که در نتیجه بازی دارند، از جایگاه ویژه‌ای برخوردارند. درگیری با آنها می‌تواند به ضرر کل تیم تمام شود. مربیان موفق معمولاً به دنبال ایجاد فضایی از احترام متقابل و همکاری با بازیکنان کلیدی خود هستند. آنها می‌دانند که حفظ آرامش و انگیزه ستاره‌ها برای رسیدن به اهداف تیمی حیاتی است. این توصیه کومان، نه تنها در فوتبال بلکه در هر عرصه مدیریتی که با استعدادهای برجسته سروکار دارد، قابل تعمیم است و بر اهمیت روابط انسانی و روانشناسی تیمی در کنار جنبه‌های فنی تاکید می‌کند.
