دولت انگلستان در حال بررسی طرحی انقلابی است که می‌تواند تا دو سوم از کارمندان رده پایین خود را با هوش مصنوعی و اتوماسیون جایگزین کند. این اقدام با این باور انجام می‌شود که بخش قابل توجهی از وظایف روزمره در بدنه دولت قابلیت خودکارسازی را دارند و این تحول می‌تواند منجر به صرفه‌جویی سالانه ۴۵ میلیارد پوندی شود.
چشم‌انداز دیجیتالی شدن دولت و صرفه‌جویی‌های بالقوه
بر اساس اسنادی که توسط وب‌سایت پولیتیکو مشاهده شده است، وزیران انگلیسی معتقدند که دیجیتالی شدن گسترده بخش دولتی، پتانسیل عظیمی برای افزایش بهره‌وری و کاهش هزینه‌ها دارد. ادعای اصلی این طرح بر این فرض استوار است که ۶۲ درصد از وظایف انجام شده توسط پایین‌ترین رده‌های خدمات دولتی، ماهیتی روزمره و قابل خودکارسازی دارند.
تحقیقات دولت نشان می‌دهد که حتی در رده‌های بالاتر نیز، زمان قابل توجهی صرف کارهای تکراری می‌شود: مدیران اجرایی ۴۸ درصد، مدیران ارشد اجرایی ۴۳ درصد، و مدیران ارشد رده بالاتر ۲۳ درصد از وقت خود را به کارهای روزمره اختصاص می‌دهند. جالب اینجاست که ارشدترین کارمندان دولت، ظاهراً هیچ (صفر درصد) وقتی را به این نوع وظایف اختصاص نمی‌دهند.
برنامه‌های کاهش هزینه‌ها و نقش فناوری
راشل ریوز، وزیر دارایی انگلستان، پیش‌تر اعلام کرده بود که دولت قصد دارد تا پایان این دوره پارلمان، هزینه‌های جاری کارمندان دولتی را ۱۵ درصد کاهش دهد. این طرح شامل حذف ۱۰ هزار شغل نیز می‌شود. ریوز در گفت‌وگو با شبکه خبری بی‌بی‌سی تصریح کرده است که این کاهش هزینه، به لطف پیشرفت در فناوری و هوش مصنوعی، بیش از پیش ممکن شده است. این مدل‌سازی در حال حاضر به طور دقیق پیش‌بینی نمی‌کند که این تعدیل‌ها در کدام بخش‌های خاص دولتی رخ خواهد داد.
آینده نیروی کار در عصر هوش مصنوعی
این رویکرد، بحث‌های گسترده‌ای را در مورد آینده نیروی کار در بخش دولتی به راه انداخته است. جایلز ویلکس، عضو ارشد اندیشکده «موسسه دولت»، در همین زمینه اظهار داشت: “حتی اگر هوش مصنوعی برخی از کارهای کارمندان دولتی را بر عهده بگیرد، ممکن است کارهای جدیدی نیز ایجاد کند.” این دیدگاه نشان‌دهنده پیچیدگی تحولاتی است که هوش مصنوعی می‌تواند در بازار کار ایجاد کند؛ جایی که برخی مشاغل از بین می‌روند اما در عین حال، فرصت‌های شغلی جدیدی نیز پدیدار می‌شوند که نیازمند مهارت‌های متفاوت هستند.
این طرح جاه‌طلبانه انگلستان، نمونه‌ای از چگونگی تلاش دولت‌ها برای بهره‌گیری از فناوری‌های نوظهور در جهت افزایش کارایی و صرفه‌جویی در هزینه‌ها است. اما پرسش اصلی این است که آیا این تغییرات به طور کامل به نفع جامعه و نیروی کار خواهد بود؟
