در پی انتشار اخباری مبنی بر تمایل امیررضا معصومی، کشتیگیر آزادکار جوان و آیندهدار ایرانی در وزن ۱۲۵ کیلوگرم، به تغییر تابعیت ورزشی و پیوستن به تیم ملی ارمنستان، اکنون گزارشها حاکی از دریافت پیشنهادهایی از سوی جمهوری آذربایجان نیز برای این ورزشکار ۲۰ ساله است. این تحولات، آینده معصومی را در هالهای از ابهام فرو برده و سوالاتی را درباره دلیل این تصمیم احتمالی و موانع پیش رویش مطرح میکند.
رقابت دشوار و جستجوی فرصتهای جدید
معصومی، با وجود درخشش و کسب مدال طلای قهرمانی جهان در ردههای نوجوانان و جوانان، نتوانسته است جایگاه ثابتی در ترکیب اصلی تیم ملی بزرگسالان ایران پیدا کند. دلیل اصلی این امر، رقابت شدید با امیرحسین زارع، قهرمان دو دوره جهان و دارنده مدال المپیک است که عملاً راه حضور معصومی در رویدادهای مهم بینالمللی را مسدود کرده است.
این وضعیت، پس از شکست جنجالی معصومی در فینال جام تختی که با حواشی داوری همراه بود، تشدید شد. به نظر میرسد این رویداد، نقطه عطفی در تصمیم معصومی برای بررسی گزینههای خارج از ایران بوده است. رویای اصلی این کشتیگیر جوان، حضور و درخشش در المپیک ۲۰۲۸ لسآنجلس است و اگر راه رسیدن به این هدف با پیراهن تیم ملی ایران دشوار به نظر برسد، تغییر تابعیت میتواند پنجرهای تازه برای تحقق آرزوهای المپیکی او بگشاید.
موانع اداری در مسیر تغییر تابعیت ورزشی
برای تغییر تابعیت ورزشی، معصومی نیازمند تأیید رسمی فدراسیون کشتی ایران است. در صورت عدم دریافت این رضایتنامه، او باید یک دوره انتظار دو تا سه ساله را از آخرین حضورش برای تیم ملی ایران سپری کند تا بتواند برای کشور دیگری به میدان برود. این مسئله، چالش بزرگی در مسیر تحقق رویای المپیکی معصومی در کوتاهمدت خواهد بود و ممکن است او را با انتخابهای دشواری روبرو سازد.

چرا ورزشکاران تغییر تابعیت میدهند؟
تمایل ورزشکاران برای تغییر تابعیت، پدیدهای پیچیده است که میتواند دلایل متعددی داشته باشد:
- رقابت شدید داخلی: همانطور که در مورد معصومی مشاهده میشود، وجود رقبای قدرتمند در یک وزن یا رشته ورزشی خاص میتواند مانع از رسیدن ورزشکار به سطح اول تیم ملی شود.
- فرصتهای مالی و امکانات بهتر: برخی کشورها، پیشنهادات مالی جذابتر یا امکانات تمرینی و رفاهی بهتری را به ورزشکاران با استعداد ارائه میدهند.
- امید به حضور در رویدادهای بزرگ: کسب سهمیه المپیک یا شرکت در مسابقات جهانی، رویای هر ورزشکاری است و گاهی اوقات تغییر تابعیت تنها راه برای رسیدن به این اهداف است.
- مشکلات شخصی یا مدیریتی: اختلافات با کادر فنی، فدراسیون یا مشکلات شخصی نیز میتواند ورزشکاران را به فکر مهاجرت ورزشی بیندازد.
این پدیده، ابعاد گستردهای دارد و تنها به ایران محدود نمیشود. بسیاری از کشورها در سراسر جهان با این چالش مواجه هستند که استعدادهای خود را حفظ کنند، بهویژه زمانی که رقابت داخلی بالاست یا فرصتهای برابری برای همه فراهم نیست.