در شهرستان‌هایی که زمانی قطب دامداری و تولید محصولات دامی در کشور بودند، امروز سایه‌ای از مشکلات بر سر فعالان این صنعت گسترده شده است. دامداران کاشمر که سال‌ها با عشق، صبر و تلاش در مسیر تأمین شیر و گوشت جامعه گام برداشته‌اند، اکنون با چالش‌های سختی روبه‌رو هستند که حیات اقتصادی و کیفیت تولید آن‌ها را تهدید می‌کند.
قطع‌های مکرر برق در طول روز به‌ویژه هنگام شیردوشی یکی از مشکلات اصلی است که عملکرد دامداری‌ها را مختل کرده و سلامت دام‌ها را به خطر انداخته است. نبود برق، عدم استفاده از دستگاه‌های خنک‌کننده و مه‌پاش، و اجبار به دوشیدن دستی، همگی عاملی برای فشار مضاعف به گاوها و ایجاد ورم پستان و کاهش تولید روزانه شیر هستند.
اکبر سیاوشی، گاودار با سابقه‌ای بیش از ده سال، از افزایش بی‌رویه هزینه‌های نهاده‌ها نظیر کنسانتره و یونجه خبر می‌دهد؛ محصولاتی که هر ماه با قیمت‌های بیشتر و شرایط خرید سخت‌تر عرضه می‌شوند. او می‌گوید دریافت نهاده‌ها یا باید نقدی باشد یا با سودهای کلان در اقساط، حتی در شرایطی که دامدار طلبکار است.
در کنار بحران نقدینگی، گرمای شدید تابستان نیز بر مشکلات افزوده است. نبود برق برابر است با توقف سیستم‌های تهویه و خنک‌کننده، موضوعی که به بیماری و مرگ دام‌ها دامن زده است. به گفته عباس شجاعی، رئیس تعاونی گاوداران کاشمر، این قطعی‌های برق روزانه کاهش چشمگیر تولید شیر در گاوداری‌ها را رقم زده، به‌طوری که بعضی دامداران روزانه تا ۱۰۰ کیلوگرم شیر کمتری تولید می‌کنند.
افزایش بی‌رویه قیمت خوراک دام نیز بر مشکلات افزوده است. خشرو، یکی از دامداران منطقه ترشیز، تاکید دارد که با وجود وعده افزایش قیمت خرید شیر، هیچ پرداختی از سوی کارخانه‌ها انجام نشده و گاوداران نه‌تنها از این افزایش قیمت سودی نبرده‌اند، بلکه تنها بدنامی آن برایشان باقی مانده است.
او با گلایه از روند پرداختی کارخانه‌ها که تا ۹۰ روز طول می‌کشد و دریافت نقدی صورت نمی‌گیرد، به جهش‌های عجیب قیمت یونجه، کاه و کنسانتره اشاره می‌کند؛ به‌طوری که قیمت کاه ظرف یک هفته دو برابر شده است.
این دامداران با وجود دشواری‌های متعدد، هنوز به کار خود پایبندند و چشم‌انتظار حمایت مسئولان برای عبور از این بحران هستند. مشکلات دامداری کاشمر، روایتی از یک صنعت در آستانه فرسایش است که نیازمند تدبیر، حمایت هدفمند، اصلاح ساختارهای توزیع، و شفاف‌سازی زنجیره فروش محصولات دامی است.
آیا صدای این زحمت‌کشان شنیده خواهد شد؟ آیا از دغدغه‌های امروز می‌توان پلی به سوی فردایی پایدار برای صنعت دامداری ساخت؟ آینده این حوزه، وابسته به پاسخی است که تصمیم‌گیران به پرسش‌های دامداران می‌دهند.
